Tweede kerstdag wilden we eigenlijk een dagtocht doen rond Arthur's Pass, maar met verwachte regen en lage bewolking (geen uitzicht) besluiten we te rijden naar de zon! We vertrekken naar de Westkust en zakken die verder af tot in Okarito. En hier is het inderdaad schitterend weer! We wandelen hier eerst over een vlonderpad en dan een flink eind door bos, beetje op en neer. Bij een kleinere lagoon gaan we over een swingbridge, blijft leuk, en na een stukje over het keienstrand gaan we aan zee lunchen. We lopen dezelfde weg terug en pakken er dan nog een uitkijkpunt bij, vanwaar we over de Okarito Lagoon uitkijken. Door de lage bewolking landinwaarts, zien we helaas Mt. Cook en zijn vriendjes niet liggen. Dan nemen we bij een caravan verrukkelijk room-met-bevroren-fruit-ijs en struinen nog wat over het strand. Tweede kerstdag en wij lopen in korte broek en t-shirtje op het strand, hoe gek is dat? Op de camping borrelen we nog wat in het zonnetje en brouwen een simpel, maar lekker maaltje op het eigen buitenkookstel.

De volgende dag staan we op tijd op voor een boottochtje. De gids vaart ons en 9 anderen door de Okarito Lagoon, het grootste natuurlijke wetland van NZ. Zonder bewoning en behalve deze boot enkel kajakkers, is het heel rustig en zien we (eindelijk!) eens wat meer vogels, waaronder ook meer bijzondere zoals great white heron, royal spoonbill en native wood pigeon (even de Engelse namen, zoals we die te horen krijgen). Halverwege liggen we even vast aan de kant voor koffie/thee met zelfgebakken koek, een smakelijke verrassing! Op de terugweg komt het zeewater de lagoon binnen en zien we ook steeds meer kwallen langs zwemmen. Wat later staan we weer op land en rijden we naar Franz Josef Glacier. De camping en een helikoptertour regelen, kost behoorlijk wat tijd. Dan staan we toch op de grote parkeerplaats van de Fransz Joseph Glacier en het regent … tja, het is hier dan ook het gebied met zo'n beetje de meeste regenval van NZ. We gaan eerst maar lunchen en uiteindelijk in regenpak de FJG Valley Walk lopen. We wandelen over de morenen naar het uitkijkpunt, waar je tegen de gletsjer opkijkt en niet zo veel (meer) ziet door de lage bewolking. Op de camping duiken we gelijk in de spapool (hottub), heerlijk verwarmend en ontspannend. Daarna snel een plek uitzoeken voor de campervan en de campingkitchen in, die best groot en druk is.

We staan vroeg op en de zon schijnt én we zien opeens blauwe lucht en bergtoppen met sneeuw! (gisteren was dat alleen wolken) We gaan naar Glacier Country Helicopters en ja, onze vlucht gaat door! Na een korte instructie worden we naar de helikopter gebracht. Erik en ik zitten voorin naast de piloot op elkaar gepropt, achterin een, ook Nederlands, gezin. Gordels om, koptelefoons op en vliegen maar! Onze eerste keer in een helikopter, leuk! Heldere lucht en dus goed zicht over de gletsjers (Franz Josef, Fox, Tasman) en de besneeuwde bergtoppen (Mount Tasman en Mount Cook), fantastisch! We landen op de bevroren sneeuw voor enkele fotoshoots, geweldig daar boven! Dan begint het wat dicht te trekken en wil de piloot weer opstijgen. Op de korte terugweg zien we enkel een wit wolkendek. We zijn verbaasd hoe snel dat gaat, gelukkig hadden we niet de vlucht een half uur later. Na de lunch rijden we naar de parkeerplaats van de Franz Josef Glacier en ontdekken een kea, de alpiene papegaai! Uiteraard even een fotomomentje. We doen de Roberts Point Track: een leuk uitdagend pad met veel rotsen, boomwortels om je aan op te trekken, wateroversteekjes, een houten trap aan de wand en vier swingbridges! Het eindigt op een klein uitkijkplatform met prachtig zicht op de gletsjer! Gisteren keken we er tegenop, nu staan we dichterbij en hoger, dus kijken we er meer tegenaan, we zien echt veel meer. We lunchen daar ook en turen door de verrekijker naar groepen wandelaars op de gletsjer en de af en aan vliegende helikopters. Terug naar beneden gaat met dit pad nauwelijks sneller dan omhoog. Na deze flinke inspanning trakteren we onszelf in het gezellige, hippe Full of Beans Café, op warme chocolademelk en gebak!

Vandaag gaan we naar Lake Matheson. We wandelen een grindpad voor een groot deel rond Lake Matheson met 3 uitkijkpunten over het water. Op zich een mooi meer, maar nu niet rimpelloos, voor het reflectie-effect, en vooral zoveel lage bewolking dat ons het magnifieke uitzicht op de besneeuwde bergtoppen ontneemt. Dan steken we door naar Lake Gault, een vrij nieuwe route: een modderig bospad met veel stenen en boomwortels, leuk dus weer! We komen maar weinig anderen tegen en alleen één jongen zit bij het meer. We zijn wel even boeiend met deze jonge Turk in gesprek, leuke onverwachte ontmoeting. Hij vertrekt iets eerder en wij lunchen verder uitkijkend over het meer, helaas ook zonder reflectie-effect en het magnifieke uitzicht op de besneeuwde bergtoppen, maar wel mooi en zó rustig. Dan dalen wij weer af, hop hop, naar beneden en tot slot ronden we het rondje rond Lake Matheson af. Terug op de camping slingeren we een wasje aan en zitten ondertussen weer heerlijk in de hottub.